Εδώ και ώρα, μια δύο σκέψεις σου έχουν καρφωθεί στο μυαλό. Είναι τόσο πιεστική η παρουσία τους που όχι μόνο μονοπωλεί τη διανοητική προσοχή σου, αλλά καθηλώνει και το σώμα σου στον καναπέ. Τα χείλη σου σφίγγονται, οι παλάμες σου ιδρώνουν, τα μάτια φανερώνουν απόγνωση μπροστά στα ενδεχόμενα που χορεύουν στο μυαλό σου…
Σίγουρα αν κάποιος σε δει, θα πιστέψει ότι βρίσκεσαι μπροστά στο πιο κρίσιμο σταυροδρόμι της ζωής σου και βασανίζεσαι μπροστά στη λήψη μιας απόφασης καθοριστικής σημασίας. Οι ώρες περνούν. Τα μάτια κοιτούν τρομαγμένα μπροστά. Τα πράγματα δείχνουν σοβαρά. Μέσα σε ένα απόγευμα έχεις φτάσει στο χείλος του γκρεμού.
Καμία ελπίδα. Κανένα φως στον ορίζοντα. Όλη σου η ζωή πρόκειται σύντομα να γνωρίσει μια εφιαλτική και αδιανόητη καταστροφή.
Μα τι έχει συμβεί τελικά;
Ποιο κακό χτύπησε την πόρτα σου; Τι βρήκε τόση δύναμη πάνω σου και σε κατέστησε ανήμπορη για οποιαδήποτε ωφέλιμη πράξη;
Αν φίλη μου τα παραπάνω σου φαίνονται γνώριμα, φαίνεται ότι είσαι και εσύ θύμα ενός αδιέξοδου παιχνιδιού του μυαλού που αν το αφήσεις να ριζώσει μέσα σου μπορεί να στοιχειώσει κάθε στιγμή σου, να καταργήσει τη χαρά σου, να απομυζήσει κάθε ενέργεια, να κυριαρχήσει ως δυσοίωνη προοπτική πάνω σε όλα.
Και το χειρότερο; Αυτή η πανίσχυρη απειλή γεννήθηκε από εσένα. Αντλεί δύναμη από τη δική σου αδυναμία να κυριαρχήσεις στο μυαλό σου και να επιλέξεις ποιες σκέψεις θα αφήσεις να καρποφορήσουν και ποιες θα ξεριζώσεις ως άχρηστες και τοξικές.
Αλλά ας γίνουμε πιο ακριβείς. Θα έχεις πιάσει πιστεύω τον εαυτό σου να απασχολείται ώρες δημιουργώντας φανταστικά σενάρια, να εξετάζει ανύπαρκτα ενδεχόμενα, να πιθανολογεί αρνητικές εξελίξεις, να αναπαράγει τις αρνητικές εντυπώσεις της ημέρας, να μεγενθύνει άσχημες συμπεριφορές προς το πρόσωπο σου, να κάνει φανταστικές προεκτάσεις δυσμενών καταστάσεων κτλ.
Άλλοτε πάλι στήνεις μέσα σου εικόνες νίκης και επιτυχίας. Φαντάζεσαι τον εαυτό σου δυνατό, απρόσβλητο και ακαταμάχητο να γοητεύει τις μάζες. Είσαι το πρόσωπο των ημερών. Όλες οι γυναίκες πασχίζουν για τη φιλία σου και κρέμονται από τα χείλη σου για μια κουβέντα. Όλοι οι άνδρες σε ποθούν. Η δουλειά σου είναι ιδανική, η ζωή σου ονειρεμένη.
Ωραία θα ήταν. Όμως αυτό που φαντάζεσαι και επιθυμείς δεν είσαι εσύ και όταν διαλυθούν τα νέφη της φαντασίωσης θα νιώσεις διαλυμένη από την πίεση μιας πιο γήινης πραγματικότητας.
Δεν μπορείς να ελέγξεις το αύριο. Άσε τις άχρηστες σκέψεις και κάνε αυτό που μπορείς σήμερα
Μην αφήνεσαι σε νοερά ταξίδια μακριά μέσα στο χρόνο. Δεν είναι κακό να έχεις μια ιδέα για το που θες να φτάσεις, όμως το μόνο που μπορείς να κάνεις καλά προς το παρόν είναι να σχεδιάσεις με σοφία τη μέρα που ακολουθεί. Βάλε κάποιους μικρούς στόχους και προσπάθησε να τους πετύχεις.
Αν θες να πάρεις τον έλεγχο στην προσωπική σου ζωή, ξεκίνα σήμερα εδώ
Με αυτό τον τρόπο κάθε ημέρα προετοιμάζει την επόμενη και σιγά διαμορφώνεις τον δρόμο σου. Μην περιμένεις τα σχέδια του σήμερα να επαληθευτούν στο απώτερο μέλλον. Οι συνιστώσες είναι τόσο πολλές, οι πιθανές εκβάσεις τόσο περίπλοκες που απλώς αναστατώνεις το μυαλό σου και θα αναλώνεσαι να αναζητάς λύσεις σε ανύπαρκτα μελλοντικά αδιέξοδα.
Πράγματι συμβαίνει συχνά η αγωνία για πιθανά κακά να σου χτυπάει την πόρτα του νου και εσύ αναλώνεσαι σε σκέψεις για να αντιμετωπίσεις μη υπαρκτούς ακόμα κινδύνους. Διατήρησε την ενέργεια σου για να δράσεις όταν και αν τελικά επαληθευτούν οι φόβοι σου. Αν φίλη μου υπάρχει κάτι που μπορείς να κάνεις σήμερα ή αύριο για να περιορίσεις την πιθανότητα του κάκου κάν’το. Μη ψάχνεις όμως νοερά λύσεις σε όλα τα απρόβλεπτα που θα φέρει το μέλλον.
Μη σκέφτεσαι. Ζήσε
Αντί να ονειροπολείς και να φαντάζεσαι τον εαυτό σου σε ένα φόντο μεγαλείου που απέχει πολύ από αυτό που ζεις, φρόντισε να αρχίσεις να γράφεις χιλιόμετρα στο στίβο της αληθινής ζωής. Είναι προτιμότερο να ζήσεις την κάπως πιο άχρωμη πραγματικότητα από το να ξοδεύεσαι σε φαντασιώσεις.
Μην αναπαράγεις μέσα σου αρνητικές σκέψεις και συναισθήματα
Ο μηχανισμός είναι λίγο πολύ γνωστός σε όλους μας.
Κάθε δυσάρεστο περιστατικό της ημέρας έρχεται να ταράξει τη βραδινή σου ησυχία. Θυμάσαι κάθε απότομο και αδέξιο λόγο που άκουσες μέσα στην ημέρα, κάθε άστοχη και επιθετική ή ανάρμοστη συμπεριφορά προς το πρόσωπό σου και ξαναζείς τη στιγμή ανανεώνοντας το θυμό που ένιωσες.
Κοκκινίζεις από οργή για την ταπείνωση που σου έκαναν, ψάχνεις να βρεις πιο κατάλληλα λόγια για μια πληρωμένη απάντηση, φαντάζεσαι πιο ικανοποιητικές εκβάσεις τις διαμάχης που προηγήθηκε μέσα στην ημέρα. Επαναλαμβάνεις μέσα σου τον καβγά και προετοιμάζεις τη σύγκρουση της επόμενης μέρας.
Ξοδεύεις το χρόνο σου αναπαράγοντας τοξικές στιγμές και σκέψεις, ανακυκλώνεις την αρρώστια και έτσι προετοιμάζεις το έδαφος για τη διαιώνιση της.
Δώσε τόπο στην οργή. Αρνήσου να θυσιάζεις το χρόνο σου και την όρεξη για ζωή ξοδεύοντας την ενέργεια σου σε μνησικακίες.
Ο κόσμος θα είναι το ίδιο κακός και δύσκολος και την επόμενη μέρα. Οι ίδιες αφορμές για ταραχή θα παρουσιαστούν ξανά. Εσύ είσαι αυτή που πρέπει να αλλάξει την οπτική της για να γαληνέψεις και να μερώσεις το λογισμό σου.
Για να το κατακτήσεις αυτό δεν αρκεί να αδιαφορείς μπροστά στα σφάλματα των άλλων. Αντίθετα προσπάθησε να δεις με αγάπη και ανεκτικότητα τόσο τον εαυτό σου όσο και τους δίπλα σου. Όλοι μοιραζόμαστε τις ίδιες αδυναμίες, τις ίδιες ευτελείς συμπεριφορές αλλά και το ίδιο δυναμικό και την ανάγκη για καλή ζωή. Δεν είσαι ανώτερη ούτε κατώτερη από κανέναν.
Υπό συγκεκριμένες προϋποθέσεις είμαστε όλοι ικανοί για το καλύτερο αλλά και το χειρότερο.
Η γνώση αυτή θα σε μάθει να αντιμετωπίζεις την αστοχία με συγκατάβαση και έτσι δεν θα περισσεύει χώρος για μνησικακία. Αντί λοιπόν να κολλάς στα δυσάρεστα γίνε κυνηγός ωραίων στιγμών, ψάξε για ανθρώπους, για μαγεία, για ομορφιά.
Μια κινέζικη παροιμία λέει πως για να χαμογελάσει το χωράφι δεν αρκεί να το καθαρίσεις από τα αγριόχορτα αλλά χρειάζεται και να το σπείρεις με ρύζι.
Έτσι και εσύ λοιπόν φίλη μου. Γέμισε με θετικό φορτίο το σακούλι της ημέρας για να μην περισσέψει χώρος να κουβαλάς πάνω σου ένα σωρό από περιττές σκέψεις πάνω στα λάθη των άλλων.
Μάθε να αφήνεις το τιμόνι
Υπάρχουν στιγμές που η ψυχή αναστατώνεται σαν φουρτουνιασμένη θάλασσα χωρίς εμφανή αιτία και αφορμή. Τέτοιες στιγμές τόσο το μυαλό, όσο και η καρδιά πνίγονται από τρομερά κύματα σκέψεων και συναισθημάτων πολλές φορές ασύνδετων, αντιφατικών και συγκρουόμενων μεταξύ τους.
Δεν είναι γνωστό τι προκαλεί τόση ταραχή και θολούρα εκείνες τις ώρες ωστόσο είναι κάτι που σου έχει συμβεί και θα συμβεί ξανά. Σε τέτοιες στιγμές παράλογης και πιεστικής ταραχής είναι μάταιο να προσπαθείς να πειθαρχήσεις τον ψυχισμό σου με λογικούς συνειρμούς.
Η καλύτερη στάση εκείνες τις ώρες είναι αντί να προσπαθείς να χαλιναγωγήσεις την επίθεση από σκέψεις να περιμένεις να περάσει η καταιγίδα από μόνη της χωρίς να προσπαθήσεις να την κατανοήσεις ή να την τιθασεύσεις.
Μέχρι και τον προηγούμενο αιώνα οι καπετάνιοι των ανοικτών θαλασσών είχαν μόνο ένα όπλο σε περιπτώσεις μεγάλης κακοκαιρίας.
Πετούσαν όλο το φορτίο στη θάλασσα για να αλαφρύνει το σκαρί του πλοίου, έκοβαν τα πανιά και έσπαγαν το πηδάλιο γιατί το να αφεθούν στη δύναμη και στην κατεύθυνση του αέρα ήταν η μόνη τους ελπίδα να γλιτώσουν και η οποιαδήποτε αντίσταση στη μανία της φύσης θα βύθιζε το καράβι. Μάθε και εσύ σε τέτοιες μεγάλες ταραχές να περιμένεις να κοπάσει φυσικά ο ψυχισμός σου και μετά να βάζεις σειρά σε ότι περισσεύει.
Είναι νομίζω φανερό ότι όσο χρήσιμο εργαλείο είναι το μυαλό άλλο τόσο μπορεί να σε δυναστεύσει αν του δώσεις λάθος τροφή. Μάθε λοιπόν και εσύ να κατευθύνεις τη σκέψη σου και την ενέργεια προς την αληθινή ζωή και όχι σε άχρηστες νοερές ονειροπολήσεις και σκέψεις.