Όσο μεγαλώνεις είναι δύσκολο να κάνεις μια νέα φιλία. Και ιδιαίτερα είναι δύσκολο να κάνεις στενές φιλίες με άλλες γυναίκες.
Ωστόσο όσο μεγαλώνουμε τόσο πιο πολύ το χρειαζόμαστε. Είναι ταμπού, δεν το παραδεχόμαστε, μας φαίνεται λίγο ανδροπρεπές καθώς οι γυναίκες λένε δε δένονται τόσο πολύ όσο οι άνδρες, αλλά ισχύει.
Οι γυναίκες έχουν ανάγκη τη στενή φιλία, την υποστήριξη, την οικειότητα.
Κατά τραγική ειρωνεία αυτό είναι ένα πρόβλημα που δεν το έχουμε νεότερες. Μας είναι ευκολότερο να κάνουμε φίλες όταν είμαστε ας πούμε παιδιά, ακόμη και στενές φίλες. Μα όσο μεγαλώνουμε, χάνουμε την ικανότητά μας αυτή.
Καθώς μεγαλώνουμε και χάνουμε τις φίλες μας, απομένουμε ξαφνικά με ένα κενό συναισθηματικό. Είναι άσχημο το ότι δεν μειώνεται η ανάγκη μας για συντροφικότητα, αλλά μειώνονται οι ευκαιρίες μας να την αποκτήσουμε. Μας φοβίζει η πιθανότητα να ανοιχτούμε, να φανούμε ευάλωτες. Έτσι, βασιζόμαστε στη σχέση μας για να μας καλύψει κάθε συναισθηματική μας ανάγκη.
Δεν χρειάζεται λοιπόν να το πούμε. Η ικανότητά μας να δημιουργούμε φιλίες ατονεί με το χρόνο. Και οι ευκαιρίες μας με τον καιρό εξαφανίζονται και πάνε χαμένες. Κι έτσι απομένεις μόνη. Σχετίζεσαι, μιλάς, επικοινωνείς. Αλλά κανείς δεν θα απλώσει ένα φιλικό χέρι όταν θα σε βρει το κακό.
Πώς θα τα καταφέρεις λοιπόν να κάνεις περισσότερες φίλες;
Αξιοποίησε τις ευκαιρίες
Ως παιδιά, το μόνο που χρειαζόταν ήταν να βρούμε ένα κορίτσι με παρόμοια ενδιαφέροντα με τα δικά μας. Ως ενήλικες είναι πιο δύσκολο.
Δεν έχουμε την ευκαιρία να γνωρίσουμε ανθρώπους μόνο και μόνο για να τους κάνουμε φίλους, όπως συνέβαινε στο σχολείο. Ούτε είναι εύκολο να βρεθούμε με ανθρώπους που να έχουν μαζί μας πολλά κοινά. Στο γραφείο οι άνθρωποι είναι ανάκατοι, ηλικιακά, κοινωνικά, μορφωτικά, οικογενειακά. Οι ομοιότητες είναι εκείνες που αποτελούν τη βάση σε μία φιλία.
Επίσης, είμαστε πιο καλές στο να κάνουμε γνωριμίες παρά στο να κάνουμε φιλίες. Ξέρεις, γνωριμίες που θα κάτσεις μεν να κάνεις μια κουβέντα, αλλά δεν θα γίνετε και κολλητές.
Δεν είναι άσχημο όμως αυτό. Διότι από αυτό μπορείς να ξεκινήσεις. Στο κάτω – κάτω δεν μπορείς να ξέρεις από την αρχή με ποιά θα ταιριάξεις και ποιά θα κάνεις φίλη. Μπορεί να έχεις κοινά ενδιαφέροντα με μια συνάδελφο, αλλά να μην υπάρχει καμία χημεία για πιο ουσιαστική φιλία. Ενώ μπορεί να συναντήσεις κάποια τυχαία και να γίνετε κολλητές.
Ξεκίνα λοιπόν διευρύνοντας τον κοινωνικό σου περίγυρο. Αυτό θα σου δώσει την ευκαιρία να γνωρίσεις περισσότερο κόσμο. Ας σου φαίνονται περιστασιακές οι πιο πολλές από τις γνωριμίες που κάνεις. Δεν ξέρεις πώς μπορεί να εξελιχθούν τα πράγματα.
Μοιράσου κοινά ενδιαφέροντα
Επίσης, εκείνο που δυσκολεύει αρκετές γυναίκες είναι ότι οι φιλίες εστιάζουν συχνά σε δραστηριότητες. Δεν βλέπεις τη φιλία απλώς προς χάριν της φιλίας. Σε μερικές περιπτώσεις η συσχέτιση σου είναι τελείως αδύνατη, και μόνο στα πλαίσια μιας κοινής δραστηριότητας μπορείς να την αποδεχτείς.
Το πρόσχημα λοιπόν αυτό, η ιδέα ότι βρίσκεσαι με κάποια για να κάνετε πράγματα και όχι απλώς για να περάσεις χρόνο μαζί με άλλες κοπέλες, σε βοηθάει να αποτινάξεις τον υποσυνείδητο φόβο ότι θα εκτεθείς και θα απορριφθείς από τις άλλες κοπέλες!
Έχεις μια δικαιολογία για να βγείς, να μιλήσεις μαζί τους και να τις γνωρίσεις.
Τόσες κοινότητες στην ουσία τί κάνουν; Παρέχουν το πρόσχημα για να χτιστεί μία φιλία.
Σκέψου μία σχολή χορού ή λέσχη πεζοπορίας, για παράδειγμα. Τα μέλη μια χαρά μπορούν να ανοιχτούν και να κάνουν φιλίες.
Είναι λοιπόν συχνά ευκολότερο να κάνεις μία ουσιαστική φιλία μέσα από γνωριμίες μεταξύ ανθρώπων που μοιράζεστε ενδιαφέροντα. Κοινότητες διαδικτυακές, λέσχες, ερασιτεχνικές καλλιτεχνικές και αθλητικές ομάδες.
Σε τέτοια μέρη θα βρεις ανθρώπους που έχουν κοινά ενδιαφέροντα με σένα και που θέλουν να κοινωνικοποιηθούν. Αυτού του είδους οι ομάδες έχουν έναν τρόπο να τονίσουν ότι «είμαστε όλοι το ίδιο» ενώ στο πλαίσιο της κοινής δραστηριότητας των μελών τους, οι άνθρωποι μπορούνε να ανοιχτούν και να δεθούν.
Επίσης μπορείς να ξεκινήσεις δικές σου κοινότητες, δικές σου λέσχες. Μπορείς να καλείς συναδέλφους για καφέ μετά τη δουλειά, για κάνα χαρτί στο σπίτι, για παιχνίδια….είναι αρκετά απλό και μπορεί να μετατρέψει μια γνωριμία σε ουσιαστική φιλία.
Το κλειδί στο χτίσιμο της φιλίας: Επανάληψη και κανονικότητα
Ένας από τους βασικότερους παράγοντες στο γιατί χτίζεται ή δεν χτίζεται σωστά μία φιλία, είναι ο χρόνος. Η φιλία δουλεύεται με το χρόνο. Όσο περισσότερο χρόνο περνάς με κάποιον, τόσο περισσότερο δένεσαι μαζί του, τόσο περισσότερη άνεση αποκτάς.
Μαθαίνεις πράγματα για τη ζωή του και εκείνος για τη δική σου. Όσο περισσότερο χρόνο λοιπόν περνάς με κάποιον, τόσο περισσότερο χρόνο θα θέλεις να περνάς.
Και εδώ έχουμε έναν από τους σοβαρότερους λόγους για τους οποίους κάνουμε φιλίες ευκολότερα ως παιδιά. Στο σχολείο πρέπει να περνάμε πολύ χρόνο η μια με την άλλη. Γίνεστε η μια κομμάτι της ζωής της άλλης. Το αυτό ισχύει και με τις σχέσεις σου. Όταν σου αρέσει ένας άνδρας ψάχνεις αφορμές για να βρίσκεσαι κοντά του.
Αν λοιπόν θες να κάνεις φίλες απλώς πρέπει να περνάς χρόνο με τις γυναίκες εκείνες που θέλεις να γίνουν φίλες σου. Ωστόσο, όσο μεγαλώνεις δεν είναι πάντα εύκολο να παίρνεις ένα τηλέφωνο την κολλητή και να βρίσκεστε για σινεμά και για ποτό. Η ζωή ενός ενήλικα δεν έχει την ευελιξία που έχει η ζωή ενός εφήβου.
Για αυτό είναι καλύτερα να προγραμματίζετε δραστηριότητες με τις φίλες σου. Μπορεί να σου φαίνεται φυσιολογικότερο απλώς να βγαίνεις με κάποια όποτε σου έρχεται η διάθεση, αλλά δεν λειτουργεί εξίσου καλά.
Οι μακρές παύσεις μεταξύ των συναντήσεων εξουδετερώνουν το αίσθημα της φιλίας και της συντροφικότητας. Αν δεις γιατί χαλούν αρκετές φιλίες αυτό θα διαπιστώσεις. Απλώς δεν είχαν χρόνο να βρεθούν. Ενώ οι τακτικές δραστηριότητες είναι ευκολότερο να συντηρηθούν.
Το εβδομαδιαίο χαρτάκι στο σπίτι της μιας ή της άλλης που λέγαμε πριν. Ή έξοδος για φαγητό στην αρχή κάθε μήνα. Τα βάζεις στο πρόγραμμά σου και έτσι τα τηρείς. Και αν μια φορά δεν μπορέσεις, θα ξέρεις ότι υπάρχει η επόμενη για να αναπληρώσεις.
Αυτές οι μικρές, συχνές συναντήσεις είναι καλύτερες για να χτίσεις μια στενή φιλία γιατί δίνουν ένα ρυθμό και μια σταθερότητα, σε αντίθεση με μια ξαφνική πύκνωση των επαφών που ακολουθείται από μεγάλες περιόδους απουσίας.