Υπάρχει ένα κοινό μοτίβο που βλέπω σε πολλές αναγνώστριες μας και μαθήτριες μας.
Πολλές από αυτές φαίνεται να είναι πολύ σκληρές με τον εαυτό τους και να κουβαλούν το συναίσθημα του «δεν είμαι αρκετή».
Μπορώ να το καταλάβω, το έχω περάσει κι εγώ…
Όλοι νιώθουμε ότι μπορούμε να τα πάμε καλύτερα, να καταφέρουμε περισσότερα και να είμαστε πιο χαρούμενοι.
Αλλά αντί απλά να ευχόμαστε για περισσότερα, είναι πιο έξυπνο να εκδηλώνουμε την ευγνωμοσύνη μας, και να εκφράζουμε την αποφασιστικότητα μας να αναλάβουμε δράση, να είμαστε παρόντες και αφοσιωμένοι σε ότι κι αν είναι αυτό που δουλεύουμε για να βελτιώσουμε.
Δεν είναι τόσο σημαντικό το τελικό αποτέλεσμα, όσο το ταξίδι που κάνεις. Το μόνο που μετράει είναι να είσαι «εκεί» και να χρησιμοποιείς την ενέργειά σου για τους σωστούς λόγους.
Και συνήθως αυτό καταλήγει στο να αγαπάς και να φροντίζεις τον εαυτό σου.
Τι σκέφτεσαι;
Αν νιώθεις ότι:
Δεν είμαι αρκετά καλή / έξυπνη / ωραία / ελκυστική.
Αν συνεχώς μαστιγώνεις τον εαυτό σου και πιστεύεις ότι δεν είσαι αρκετά καλή.
Τότε είσαι πολύ σκληρή με τον εαυτό σου.
Πιθανότατα, μεγαλώνοντας κάποιος από τους γονείς σου ήταν πολύ σκληρός μαζί σου, πολύ αυστηρός και σου έθεσε υψηλά στάνταρ να ακολουθείς.
Ίσως είχε τις καλύτερες προθέσεις, να σε κάνει την καλύτερη, να σε κάνει επιτυχημένη, να επανορθώσει για τις δικές του αδυναμίες.
Αλλά αυτό που έγινε στην πραγματικότητα ήταν να σου εισάγει αμφιβολίες για τον εαυτό σου και το συναίσθημα του «δεν είμαι αρκετά καλή» στις ασυνείδητες πεποιθήσεις σου.
Και αυτό σαμποτάρει τη ζωή σου.
Σε συνοδεύει στην καθημερινή σου ζωή, είναι εκεί σε κάθε σκέψη σου, και τσαλακώνει την αυτοαξία σου.
Σε τέτοιες περιπτώσεις, υπάρχει μόνο ένα πράγμα που μπορείς να κάνεις.
Κατανόησε ότι οι γονείς σου είχαν τις καλύτερες προθέσεις για εσένα, πάρε ότι καλύτερο μπορείς από αυτό και πάψε να είσαι πολύ σκληρή με τον εαυτό σου.
Αν οι γονείς σου ήταν σκληροί μαζί σου, κράτα την επιθυμία και το κίνητρο. Αλλά άσε πίσω την αρνητικότητα, σκότωσε την κριτική και αυτή την αρνητική εσωτερική φωνή του γονιού σου.
Γίνε η αγαπητική και θετική έκδοση του γονιού για τον εαυτό σου. Θα πετύχεις μόνο αν αποδεχτείς τον εαυτό σου και νιώθεις συμπόνια και αγάπη για εσένα τον ίδιο.
Τι μπορείς να κάνεις οταν είσαι πολύ σκληρή με τον εαυτό σου;
Κάθε φορά που βάζεις το «δεν είμαι» και το «αρκετή» στην ίδια πρόταση, σταμάτα τον εαυτό σου και άλλαξε την φράση σου με έναν τρόπο που να δείχνει αποδοχή.
Γιατί με κάθε σκέψη που κάνεις, δημιουργείς την πραγματικότητά σου.
Το μόνο εμπόδιο στη ζωή σου είσαι εσύ. Όταν είσαι πολύ σκληρή μαζί σου, τότε είσαι και ο χειρότερος κριτής σου.
Θα χρειαστεί χρόνος για να «ξεφλουδίσεις» τα ψυχολογικά σου στρώματα και να φτάσεις στη ρίζα των πεποιθήσεών σου, κάποιες από τις οποίες καλά –καλά δεν είναι σε γνώση σου. Είναι μια πολύ βαθιά, προσωπική και άβολη διαδικασία.
Θα χρειαστεί να έρθεις πρόσωπο με πρόσωπο με τους δαίμονές σου, και θα έχεις δύο επιλογές.
#1 Μπορείς να τους δεις γι’ αυτό που πράγματι είναι: λανθασμένες πεποιθήσεις που κυριαρχούν τη ζωή σου και να κατανοήσεις ότι έχεις την δύναμη να τις αλλάξεις, όπως και όλη τη ζωή σου.
#2 Μπορείς να φύγεις τρέχοντας.
Δυστυχώς, όσο παράδοξο κι αν ακούγεται, το δεύτερο είναι πιο κοινό. Οι περισσότεροι επιμένουμε να αποφεύγουμε την αλήθεια και να κρυβόμαστε από αυτή.
Αλλά για αυτούς που είναι έτοιμοι να αντιμετωπίσουν τους δαίμονές τους και να ξαναγράψουν από την αρχή τις πεποιθήσεις που ορίζουν τη ζωή τους, ώστε να κάνουν μεγάλες αλλαγές, ανοίγεται ένας νέος μοναδικός δρόμος.
Ένας δρόμος που σε όλη την διαδρομή του θα αγαπάς τον εαυτό σου περισσότερο και θα νιώθεις πιο ικανή να φτάσεις εκεί που θέλεις!