Αρκετές φορές επιλέγουμε να λέμε ψέματα στον εαυτό μας, διότι είναι πιο εύκολο από το να αντιμετωπίζουμε την όποια αλήθεια κατάματα. Γι’ αυτό, θα ήθελα να αναλογιστείς αν με κάποιο τρόπο θεωρείς ότι σχετίζεσαι με οποιοδήποτε από τα παρακάτω παραδείγματα:
«Sorry…Αλλά δεν θα μπορέσω να βρεθούμε σήμερα…δεν νιώθω πολύ καλά.»
«Πω! Λυπάμαι που δεν θα έρθω στο πάρτι σου αλλά θα είμαι εκτός πόλης!»
«Ναι, οπωσδήποτε θα κανονίσουμε πάλι καφέ!»
«Λυπάμαι αλλά έχω κανονίσει…»
«Μα βεβαίως και θέλω να ξανά βγούμε και να με πρήξεις με τις αδιάκριτες ερωτήσεις σου.» (Υπερβολικό το τελευταίο, αλλά φαντάσου ότι είναι από τα πραγματάκια που λέμε από μέσα μας.)
1. Τα ψέματα στον εαυτό μας και οι συνέπειες τους
Ως άνθρωπος, είμαι σίγουρη ότι κάποια στιγμή στην ζωή σου έχεις πετάξει κάποιο ψεματάκι από δω και από εκεί. Άσχετα με το αν θέλεις να το παραδεχτείς ή όχι.
Είτε ήταν «καλό ψέμα», από αυτά που λέμε για να προστατέψουμε κάποιον, είτε «κακό», από αυτά που λέμε όταν θέλουμε να κρύψουμε κάτι.
Φαντάζομαι ότι όλοι μας νιώσαμε κάποια στιγμή την ανάγκη να κρύψουμε την αλήθεια ή κομμάτι της αλήθειας προκειμένου να πετύχουμε αυτό που θέλουμε.
Μπορεί την δεδομένη στιγμή λοιπόν, να σκέφτεσαι ότι λέγοντας μία τέλεια δικαιολογία, θα λύσεις το πρόβλημα. Στην τελική όμως, το μόνο που συμβαίνει είναι ότι απομακρύνεσαι από τους γύρω σου και απλά απομονώνεσαι στην δική σου προσωπική φυλακή.
Αυτό συμβαίνει επειδή τα άτομα που σε συμπαθούν, και κατά συνέπεια πιστεύουν τα ψέματα και τις δικαιολογίες που τους λες, στην ουσία σε συμπαθούν λόγω αυτού που πιστεύουν ότι είσαι. Όχι για αυτό που είσαι πραγματικά.
Εσένα, δεν σε έχουν γνωρίσει ποτέ.
Και κάπως έτσι, καταλήγεις εσύ να είσαι αυτή που δεν έγινε ποτέ ειλικρινά «γνωστή» σε κάποιον.
Στην συνέχεια, προσπαθώντας να παραμείνεις συμπαθής στον κόσμο γύρω σου, συνεχίζεις τα ψέματα στον εαυτό σου και στους άλλους, αλλά και τις δικαιολογίες, και επιπλέον προσθέτεις και άλλα πάνω τους! Ειλικρινά, όλο αυτό δεν σου έχει φανεί ποτέ εξαντλητικό;
Τα ψέματα που λέμε είναι μία ξεκάθαρη υπόδειξη ότι έχουμε ανασφάλεια με τον εαυτό μας και ότι πιστεύουμε ότι δεν θα μας αγαπήσει κανείς, μόλις γνωρίσει το πραγματικό μας χαρακτήρα.
Όμως το πρόβλημα σε αυτό το σημείο είναι ότι προσποιούμενη κάτι που δεν είσαι σε κάποιον, ώστε αυτός ο κάποιος να μην σε εγκαταλείψει, όχι μόνο μειώνεις την δυναμική και την αίσθηση του «εγώ» σου, αλλά επιπλέον μηδενίζεις κάθε πιθανότητα που μπορεί να είχες στο να αναπτυχθεί μία ειλικρινής και οικεία σχέση με το συγκεκριμένο άτομο.
Απλούστατα, δεν γίνεται να αναπτύξεις αυθεντική οικειότητα με κανέναν εφόσον δεν τον αφήνεις να σε γνωρίσει πραγματικά.
Μπορεί η σχέση σας να διατηρηθεί μελλοντικά, όμως θα έχει χτιστεί πάνω σε ένα ψέμα. Δεν υπάρχει χώρος για ελευθερία έκφρασης όταν μία σχέση δύο ανθρώπων έχει διαμορφωθεί με βάση τα ψέματα στον εαυτό σου, αλλά και σε όσα λες στους άλλους.
Κάθε φορά που λες ένα ψέμα ή δημιουργείς μία δικαιολογία, στην ουσία εκφράζεις την ανασφάλεια σου και την ανάγκη σου να προστατέψεις τον εαυτό σου. Η πραγματικότητα είναι ότι φοβάσαι ότι δεν θα γίνεις αποδεκτή από τον κοινωνικό σου περίγυρο.
Και ας το παραδεχτούμε. Αυτό είναι πολύ άσχημο συναίσθημα.
Είναι απαίσια αίσθηση το να νιώθεις ότι μονίμως πρέπει να παρουσιάζεις κάποια δικαιολογία ή ένα όμορφο ψέμα ώστε να είσαι αποδεκτή. Οπότε, ας το αναλύσουμε λίγο ακόμα. 
2. Σταμάτα τις δικαιολογίες και γίνε ο εαυτός σου
Ποιο είναι το χειρότερο σενάριο που θα συνέβαινε στην περίπτωση που έλεγες σε κάποιον την αλήθεια για τον χαρακτήρα και την προσωπικότητα σου;
«Βασικά, δεν είμαι σε φάση κοινωνικοποίησης αυτή την περίοδο. Προτιμώ να μείνω μόνη μου στην ησυχία μου. Δεν έχω κάτι προσωπικό μαζί σου. Σε ευχαριστώ που με πήρες τηλέφωνο και εύχομαι να περνάς θαυμάσια.»
«Θα ήθελα πάρα πολύ να είμαι δίπλα σου ώστε να με χρησιμοποιήσεις ως πηγή ενέργειας και να με πρήξεις όμως δυστυχώς το πρόγραμμα μου είναι πολύ γεμάτο και δεν θα μπορέσω να βρεθώ μαζί σου.»
«Πέρασα πολύ ωραία στο ραντεβού μας, όμως η αλήθεια είναι ότι δεν πιστεύω ότι ταιριάζουμε και θεωρώ ότι δεν θα ήταν καλή ιδέα να ξαναβγούμε.»
Πραγματικά. Ποιο είναι το χειρότερο πράγμα που μπορεί να συμβεί αν απαντήσεις σε κάποιον με ένα από τα παραπάνω παραδείγματα;
Θα σου απαντήσω εγώ. Το χειρότερο πράγμα που μπορεί να συμβεί είναι ότι αυτός ο κάποιος θα απογοητευτεί και θα σε κατακρίνει με άσχημο τρόπο.
Ίσως ακόμα και να απομακρυνθεί από εσένα και να αποφασίσει ότι δεν θέλει να έχει καμία σχέση με ένα άτομο που λέει ψέματα στον εαυτό του και στον περίγυρο.
Όμως, ειλικρινά, αν το σκεφτείς αντίστροφα, για ποιον λόγο εσύ θα ήθελες να είσαι με κάποιον ο οποίος δεν αποδέχεται πραγματικά αυτό που είσαι;
Και στην τελική, αν κάποιος δεν θέλει να έχει σχέση μαζί σου επειδή δεν σε αποδέχεται, αυτό είναι δικό του πρόβλημα, δικό του ζήτημα και ας βρει τρόπο να το λύσει. Αυτός έχει την ευθύνη του εαυτού του και των συναισθημάτων του.
3. Κι εσύ με την σειρά σου έχεις την ευθύνη του εαυτού σου
Είσαι υπεύθυνη για το τι ζωή κάνεις, για το πόσο αυθεντική νιώθεις και για το τι αξίες έχεις. Δεν είσαι καθόλου υπεύθυνη για το τι κάνουν οι άλλοι άνθρωποι.
Δεν σε αφορά και δεν έχεις να αναλάβεις καμία συνέπεια για τις δικές τους πράξεις και επιλογές.
Το μοναδικό με το οποίο έχεις να ασχοληθείς, στο οποίο έμμεσα εμπλέκονται και οι άλλοι, είναι το να καταλάβεις γιατί η οπτική τους γωνία για το πώς είσαι εσύ, σου είναι τόσο σημαντική.
Συνεπώς, αν ποτέ ξαναβρεθείς στην θέση να χρησιμοποιείς δικαιολογίες και ψέματα στον εαυτό σου και αλλού, για να αποφύγεις καταστάσεις ή αν ποτέ αναρωτηθείς γιατί δεν μπορείς να κάνεις ορισμένα πράγματα ή γιατί δεν έκανες κάποια πράγματα…τότε αναλογίσου τις παρακάτω ερωτήσεις:
- Πώς θα ήταν η ζωή σου αν δεν χρησιμοποιούσες δικαιολογίες;
- Πώς θα ήταν η ζωή σου αν δεν χρησιμοποιούσες ψέματα;
- Πώς θα ήταν η ζωή σου αν δεν σε ενδιέφερε και δεν σε ανησυχούσε το ποιος θα σε αποδεχτεί ή όχι;
Αν θεωρείς ότι δυσκολεύεσαι να ζήσεις την ζωή σου με ειλικρινείς και αυθεντικούς όρους και ότι θα ήθελες πλέον να δημιουργείς αληθινές σχέσεις με τους ανθρώπους γύρω σου, θα ήθελα πολύ να σε βοηθήσω.
Είναι δικαίωμα του καθενός να μπορεί να στέκεται στα πόδια του και να αποδέχεται τον εαυτό του για αυτό που πραγματικά είναι. Μόνο έτσι θα μπορέσει να ζήσει μία γεμάτη με ικανοποίηση, ζωή.