Η έκτρωση είναι ο τερματισμός μίας εγκυμοσύνης μετά από ιατρική παρέμβαση και με την έγκριση της γυναίκας που κυοφορεί.
Οι περισσότερες γυναίκες που προχωρούν σε αυτή την πράξη, ωθούνται από πολλούς και διάφορους λόγους (δε θέλουν παιδί, ο σύντροφος τις εγκαταλείπει, δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα να μεγαλώσουν ένα παιδί κτλ). Οι λόγοι είναι πολλοί και δεν μπορούν, φυσικά, να συμπεριληφθούν σε λίγες προτάσεις.
Οι απόψεις γύρω από την έκτρωση είναι πολλές και διαφορετικές: υπάρχει η θρησκευτική άποψη η οποία θεωρεί πως το έμβρυο είναι ένας άνθρωπος και η διακοπή της ζωής του είναι δολοφονία, ενώ υπάρχει και η πιο φεμινιστική άποψη η οποία θεωρεί πως το σώμα μίας γυναίκας της ανήκει και είναι δικαίωμα και επιλογή της να προχωρήσει σε διακοπή της κύησης.
Η ευθύνη για την σύλληψη και την έκτρωση
Στη δημιουργία ενός εμβρύου συμμετέχουν πάντοτε δύο άνθρωποι, η σύλληψη δεν είναι υπόθεση αποκλειστικά και μόνο της γυναίκας. Πολλοί άνδρες η αλήθεια είναι πως έχουν εγκαταλείψει τις συντρόφους τους ή έχουν εξαφανιστεί τελείως όταν εκείνη τους αναγγέλλει μία εγκυμοσύνη.
Και όμως, η ανδρική ευθύνη δεν υπολογίζεται ποτέ σε αντίθεση με τη γυναικεία σύλληψη η οποία κατακρίνεται πάντοτε με φράσεις τύπου «ας μην άνοιγε τα πόδια της», «ας μην πήγαινε», «ας πρόσεχε» κλπ. Αυτό οφείλεται στο γεγονός πως η γυναικεία σεξουαλικότητα πάντοτε μπαίνει στο προσκήνιο και κατακρίνεται, διότι η γυναίκα δεν έχει το δικαίωμα να έχει τον έλεγχο του σώματός της.
Και η γυναίκα έχει δικαιώματα
Μία γυναίκα μπορεί να βρίσκεται σε διαφορετικές καταστάσεις στη ζωή της. Μπορεί να είναι τελείως μόνη, να είναι θύμα βιασμού ή απλά να μη θέλει να γίνει μητέρα. Η εγκυμοσύνη δεν είναι μία εμπειρία που απλά συμβαίνει για εννέα μήνες, επηρεάζει ολόκληρο τον οργανισμό της γυναίκας, τις σωματικές της λειτουργίες, τα συναισθήματά της.
Αν μία γυναίκα δε θέλει να το βιώσει αυτό έχει κάθε δικαίωμα.
Η ίδια η κοινωνία που την καταδικάζει επειδή τερματίζει μία εγκυμοσύνη, η ίδια δεν κάνει τίποτα προκειμένου να τη διευκολύνει στο συναισθηματικό και οικονομικό πεδίο. Μία χώρα που δε στηρίζει τη γυναίκα που περιμένει παιδί ούτε με βοήθεια αλλά ούτε και με το πιο απλό και χαμηλό επίδομα, έρχεται και την κατηγορεί επειδή παίρνει μία επιλογή για τη ζωή της. Φυσικά αυτό ισχύει και για τη γυναίκα που έχει οικονομική δυνατότητα και απλά να μη θέλει να μεγαλώσει ένα παιδί.
Οι ίδιοι που φωνάζουν για τα δικαιώματα του αγέννητου παιδιού και την έκτρωση μπορεί και να αδιαφορούν για τον υπερήλικο άνθρωπος που είναι εγκαταλελλειμμένος σε ένα ίδρυμα, να μην κάνουν τίποτα για το νέο που εργάζεται για ψίχουλα, να αδιαφορούν όταν η γυναίκα της διπλανής πόρτας κακοποιείται, να μην τους νοιάζει για το παιδί που δεν έχει να φορέσει παπούτσια.
Αν το δούμε όμως και από διαφορετική σκοπιά, με τον ίδιο τρόπο και ένας άνδρας που αυτοϊκανοποιείται ή μία γυναίκα που έχει περίοδο, δε γονιμοποιούν ένα παιδί το οποίο θα μπορούσε να είχε γεννηθεί. Η αλήθεια είναι πως δεν μπορούν να γονιμοποιηθούν όλα τα κύτταρά μας,κάποια αποβάλλονται από τη μήτρα μας κάθε μήνα μέσω της περιόδου και κάποια άλλα δε γονιμοποιούνται.
Για την Ιατρική, το κύτταρο αρχίζει να δημιουργείται στους τέσσερις μήνες ουσιαστικά μέχρι να φτάσει στον ένατο όπου θα έχει ολοκληρωθεί το σώμα του. Και εμείς που γεννηθήκαμε, είχαμε τη δυνατότητα αυτή μέσα σε μία τυχερή συνθήκη, θα μπορούσαμε και εμείς να είμαστε ένα ωάριο που δε γονιμοποιήθηκε απλά…
Προσωπική επιλογή
Φυσικά και δε θεωρώ πως η έκτρωση πρέπει να είναι κάτι υποχρεωτικό ή πως είναι κάτι απαραίτητα καλό. Θεωρώ όμως πως θα μπορούσαμε να δώσουμε στη γυναίκα το δικαίωμα να επιλέξει ελεύθερα, όπως και ως κοινωνία να οργανώσουμε μία παιδεία η οποία θα διδάξει στα παιδιά από τη μικρή τους κιόλας ηλικίας όλα αυτά που αφορούν τη σεξουαλική ζωή.
Η εφηβεία είναι μία περίοδος στην οποία παρατηρούνται πολλές εγκυμοσύνες και αυτό οφείλεται στο γεγονός πως η εκσπερμάτιση βρίσκεται στο μεγαλύτερο και πιο ικανό για αναπαραγωγή της στάδιο. Η γέννηση ενός παιδιού πρέπει πάντοτε να φέρνει χαρά και να είναι απόρροια αγάπης και αληθινού έρωτα, κανένα παιδί δε θα ήθελε να αισθάνεται βάρος.
Μακάρι η κοινωνία πριν λιθοβολήσει την οποιαδήποτε γυναίκα, να χτίσει ένα Κράτος που θα στηρίζει συναισθηματικά την ίδια και το κάθε παιδί που γεννιέται.