Είναι τρομερά εύκολο να καταστραφεί μια υπέροχη σχέση.
Μπορεί να μην το καταλαβαίνεις καν, όταν συμβαίνει. Ή όταν το κάνεις εσύ. Μπορεί ακόμη και να νομίζεις πως κάνεις ακριβώς ό,τι χρειάζεται για να κρατήσεις τη σχέση σου ζωντανή. Κι έτσι έρχεται η στιγμή που ο σύντροφος σου σε κοιτάει με κείνο το βλέμμα, ξέρεις ποιο, το βλέμμα πρέπει να μιλήσουμε, και νιώθεις να πέφτεις από τα σύννεφα.
Το πρόβλημα είναι ότι κάποιες φορές αυτό που σκοτώνει μια σχέση, και, αντίστοιχα, αυτό που την βοηθάει να αντέξει, είναι εντελώς το αντίθετο από αυτό που φαίνεται να υπαγορεύει το ένστικτό μας.
Κάποιες συμπεριφορές, ειδικά αν έχεις ζήσει καιρό μόνη σου, μπορεί να είναι μία χαρά και φυσιολογικές για μια εργένη, αλλά είναι το χειρότερο δηλητήριο σε μία σχέση. Αν θέλεις να κρατήσεις τη σχέση σου πρέπει να καταλάβεις τι πρέπει να κάνεις και τι πρέπει να σταματήσεις να κάνεις, αν είναι να τα καταφέρεις.
Το παρακάνετε στο «μαζί»
Είναι το καλύτερο κομμάτι σε μία σχέση, αυτό το μαζί. Μαζί δεν σημαίνει απλώς σεξ όποτε γουστάρουμε, ή να μοιραζόμαστε το νοίκι. Σημαίνει ότι ποτέ ξανά δεν θα νιώσεις μοναξιά, σημαίνει να ξέρεις ότι κάθε στιγμή κάποιος θα είναι κοντά σου, στα δύσκολα και στα εύκολα. Αυτό νομίζεις ότι σημαίνει μαζί. Αυτό κάνουν τα ζευγάρια λες.
Δηλαδή, τον τραβολογάς να δει τη νέα ρομαντική κομεντί με τον Ryan Gosling, ακόμη κι αν δεν αντέχει με τίποτα τις ρομαντικές κομεντί. Σε αντάλλαγμα όμως σε πάει κι εκείνος πεζοπορία στο δάσος, κι ας είσαι αλλεργική σε οτιδήποτε έχει παραπάνω από δυο πόδια.
Μπορεί να θέλεις να χαλαρώσεις από τη δουλειά σου, εκείνος θα χρειαστεί τη βοήθειά σου στο σπίτι. Όταν εκείνος θέλει να ηρεμήσει στον καναπέ με ποπ-κορν και φαντασία, εσύ θα τον ξεσηκώσεις για να δοκιμάσετε το καινούριο wine bar.
Ακόμη και οι φίλες σου φτάνουν να αποδεχτούν ότι σπανίως πλέον θα σας βλέπουν χώρια, και ότι πάντα θα είστε μαζί. Παρόλο που κι εσύ αυτό που θα ήθελες θα ήταν απλά μια νύχτα για ποτό όπως παλιά με τις φίλες σου.
Γιατί υποτίθεται ότι πρέπει να μοιράζεστε κάθε στιγμή μαζί. Γιατί αυτό κάνουν τα ζευγάρια.
Ακόμα κι αν αυτό σημαίνει ότι θα αναστενάζεις καταπίνοντας αγανάκτηση. Οι φίλες σου σπάνια πια τηλεφωνούν στην κολλητή τους. Γιατί δεν είσαι πλέον η κολλητή τους, βγαίνεις έξω μόνο ως «πακέτο» δύο συσκευασιών.
Οπότε ποιο είναι το πρόβλημα;
Το να είσαι σε σχέση δεν σημαίνει ότι αλυσοδέθηκες με το άλλο άτομο. Δεν σημαίνει ότι δεν χρειάζεσαι χρόνο με τον εαυτό σου, ή να ξεσκάς πού και πού. Είναι πολύ σημαντικό να περνάτε, ο καθένας σας, λίγο χρόνο με τον εαυτό του.
Δεν υπάρχει ασφαλέστερος τρόπος να σκοτώσεις έναν έρωτα από το να κάνεις τα μέλη του ζευγαριού να μην μπορούν να αναπνεύσουν ο ένας από τη διαρκή παρουσία του άλλου. Σκέψου ας πούμε ένα ζευγάρι αρουραίων σε ένα πολύ μικρό κλουβί: τελικά, θα καταλήξουν να ξεκοιλιαστούν.
Μικροενοχλήσεις, μικροκαυγαδάκια, μικροπαραξενιές και μικρογκρίνιες. Όλα αυτά τα μικρά χτίζουν με τον χρόνο κάτι πολύ μεγάλο.
Αν δεν χρησιμοποιείτε κάποιο χρόνο δικό σας ως βαλβίδα αποσυμπίεσης, θα δείτε ότι, πολύ γρήγορα, όλος ο έρωτας θα έχει εξανεμιστεί και στη θέση του θα έχει μείνει μονάχα πικρία και μνησικακία. Θα νιώθετε απλά ότι ο άλλος σας στέρησε τη ζωή.
Αν θες να βελτιώσεις τη σχέση σου και να αποφύγεις τέτοια καταστροφικά λάθη, δες εδώ.
Χρειάζεστε χώρο, και συναισθηματικό και φυσικό. Χρειάζεστε να χαλαρώνετε ο ένας από τον άλλο, χρειάζεστε ο καθένας την προσωπικότητά του και όχι να είναι απλώς το μισό κομμάτι ενός ζευγαριού. Χρειάζεστε και οι δύο σας μία απόδραση περιστασιακή από αυτό το διαρκές μαζί.
Αυτό μπορεί να σημαίνει να βγείς μία έξοδο με φίλες σου, ή να λιώσεις στον καναπέ μόνη με το αγαπημένο σου βιβλίο για ένα βράδυ. Πίστεψε με, τέτοιες μικρές αποδράσεις μπορεί να σώσουν μία σχέση.
Αξίζει εδώ να σημειώσουμε ότι τέτοιες συμπεριφορές είναι πιο έντονες όσο νεότεροι είστε.
Όταν είσαι γεμάτη ορμόνες, η σχέση σου είναι το επικότερο γεγονός στο σύμπαν. Πρέπει να θέλει ο άλλος να περάσει κάθε του στιγμή μαζί σου, αφού και εσύ αυτό θέλεις. Αν δεν το θέλει, ή δεν το θέλεις, αλίμονο, η σχέση (και το σύμπαν) καταρρέουν. Ή σε απατάει. Ή αυτοκτόνησε. Ή θα θελήσει να σε σκοτώσει, επειδή εσύ δεν θέλεις να περνάς μαζί του κάθε ώρα και στιγμή.
Είναι μία φάση αυτό που ξεπερνιέται. Θεωρητικά. Οι ωριμότεροι άνθρωποι και πρέπει και μπορούν να αφήσουν ελεύθερο χρόνο ο ένας στον άλλο.