«Αγόρια είναι μωρέ..». Μια φράση που χρησιμοποιείται αρκετά συχνά για να δικαιολογήσει τις συμπεριφορές των αγοριών από τη μικρή κιόλας ηλικία.
Χτύπησε το συμμαθητή του στο σχολείο; Έτσι κάνουν τα αγόρια. Τράβηξε τα μαλλιά μιας συμμαθήτριάς του; Με αυτόν τον τρόπο δείχνουν τα αγοράκια στα κοριτσάκια ότι τους αρέσουν. Φυσικά αυτό δε σταματά στην παιδική ηλικία. Οποιαδήποτε «ανδρική» συμπεριφορά, ακόμα και ανάρμοστη, δικαιολογείται αφού έτσι «κάνουν» τα αγόρια.
Συγχωρούνται συμπεριφορές αντρών, γιατί μας έμαθαν να πιστεύουμε ότι έτσι γεννήθηκαν. Είναι στο DNA τους να φέρονται με αυτόν τον τρόπο. Δεν το επέλεξαν και δεν μπορούν να το αλλάξουν. Είναι δηλαδή επιθετικοί γιατί η φύση τους έκανε.
Κορίτσια και αγόρια
Η φράση «αγόρια είναι», υποδηλώνει με έναν (δήθεν) γλυκό και αθώο τρόπο, ότι οι άντρες διαφέρουν από τις γυναίκες. Το κάθε φύλο έχει προγραμματιστεί να έχει συγκεκριμένη συμπεριφορά και συγκεκριμένο ρόλο στην κοινωνία. Συνεπώς οι άντρες μας λένε δε φέρουν ευθύνη για όσα κάνουν.
Πόσο αθώα είναι όμως μια φράση που δείχνει στα αγόρια πως αυτός είναι ο μοναδικός τρόπος για να συμπεριφέρονται; Να ντύνονται με συγκεκριμένα ρούχα, να παίζουν στις λάσπες, να μην κλαίνε.
Γιατί ένα κοριτσάκι δεν μπορεί να παίξει στις λάσπες; Γιατί να τους λέμε συνέχεια να είναι προσεκτικές και να προσέχουν πως ντύνονται. Τα κοριτσάκια πρέπει να φοράνε φορεματάκια. Πως θα παίξει όμως στα χώματα με το φόρεμα; Δεν πρέπει να παίξει. Τα κοριτσίστικα παιχνίδια είναι οι κούκλες και τα κουζινικά.
Ακόμα και όταν τα κορίτσια παίζουν στα χώματα ή με αυτοκινητάκια, λέμε ότι παίζουν με αγορίστικα παιχνίδια. Με αυτά που είναι για τους άντρες. Άρα κάνουν κάτι αφύσικο, κάτι λάθος.
Η φράση «αγόρια είναι» σημαίνει πως «τα αγόρια δεν μπορούν να είναι κορίτσια» και πως ούτε «τα κορίτσια μπορούν να είναι αγόρια».
Αν ένα αγοράκι ζητήσει μια κούκλα, οι γονείς πανικοβάλλονται και αρνούνται να του την αγοράσουν. Αν πάλι το κορίτσι παίζει ποδόσφαιρο, είναι αγοροκόριτσο.
Θες επιτέλους να ζήσεις ελεύθερη; Οι Coach μας είναι εδώ για να βοηθήσουν
Πόσο αθώα είναι τελικά η φράση αγόρια είναι;
Αυτή φράση δημιουργεί προβλήματα τόσο στα αγόρια όσο και τα κορίτσια. Τους μαθαίνει πως υπάρχει μόνο ένας τρόπος να είσαι αγόρι και μόνο ένας να είσαι κορίτσι. Μεγαλώνοντας, ένας τρόπος να είσαι άντρας και ένας γυναίκα. Οι άντρες πρέπει να είναι δυνατοί, αποφασιστικοί, άγριοι. Οι γυναίκες αδύναμες, γλυκές, ευγενικές και θηλυκές.
Στην πραγματικότητα όμως οι άντρες μπορούν να είναι αδύναμοι και οι γυναίκες αποφασιστικές. Το φύλο δεν πάει πακέτο με συναισθήματα και χαρακτήρες. Τόσο οι άντρες όσο και γυναίκες μπορούν να μάθουν να μην είναι βίαιοι. 
Μεγαλώνουμε τα αγόρια και τα κορίτσια με διαφορετικό τρόπο. Ροζ χρώμα και κούκλες για τα κορίτσια, μπλε ρούχα και αυτοκινητάκια για τα αγόρια. Αθώο ακούγεται ε;
Σιγά σιγά όμως με αυτόν τον τρόπο, μαθαίνουμε στα αγόρια και στα κορίτσια πως πρέπει να συμπεριφέρονται διαφορετικά. Όταν κάποιος παρεκκλίνει από την καθορισμένη συμπεριφορά, κατακρίνεται πολύ άσχημα.
Όταν ένα αγόρι θέλει να παίξει με μια κούκλα ή ένα κορίτσι με ένα αυτοκίνητο, τους λέμε πως αυτό είναι λάθος. Οι επιθυμίες που έχουν δεν είναι ούτε σωστές ούτε αποδεκτές.
Διδάσκουμε τα αγόρια να έχουν αυτοπεποίθηση, να παίρνουν ρίσκα και να διεκδικούν τις γυναίκες (τι είναι το όχι;). Αντίθετα, τα κορίτσια πρέπει να είναι ευγενικά, να ικανοποιούν πρώτα τους άλλους και τελευταίες τον εαυτό τους και να υποτάσσονται στους άντρες.
Αυτό εννοείται πως δε σταματά εκεί. Οι άντρες πληρώνονται περισσότερο από τις γυναίκες, αναλαμβάνουν ανώτερες θέσεις και είναι αποδεκτό αν αγριέψουν και λίγο. Η γυναίκα όμως αν απαιτήσει όσα τις αξίζουν ή αν προσπαθήσει να διεκδικήσει μια ανώτερη θέση, κατακρίνεται για αυτό. «Τράβα πλύνε κανά πιάτο που θες και προαγωγή».
Ποιος είναι υπεύθυνος
Γιατί λοιπόν μια γυναίκα παίζει με κούκλες, φοράει ροζ, κάνει τα πάντα για τους άλλους, δεν παίρνει προαγωγές και προσέχει πάντα τι φοράει μη τυχόν και προκαλέσει κάποιον άντρα; Γιατί έτσι μεγάλωσε. Γιατί έτσι μεγάλωσαν και τα αγόρια. Με λάθος τρόπο.
Πότε θα σταματήσουμε να δικαιολογούμε τις συμπεριφορές των ανδρών με τη φράση «αγόρια είναι»; Πότε θα σταματήσουμε να μεταδίδουμε στα παιδιά μας τοξικά στερεότυπα και συμπεριφορές;
Κανένα παιδί δε γεννιέται «κακό». Το κάνει όμως η κοινωνία και η οικογένεια. Το αγόρι είναι αγόρι και γίνεται άντρας που είναι άντρας. Συμπεριφέρεται λάθος σε όλη του τη ζωή, δικαιολογείται από την κοινωνία και το φταίξιμο πέφτει στη γυναίκα. Αυτή να μάθει να προσέχει και όχι ο άντρας να μάθει να φέρεται σωστά.