Κάποιες φορές, όσο περισσότερο προσπαθείς να βρεις κάποια σχέση τόσο περισσότερο σου ξεγλιστράει. Πράγμα το οποίο σε κάνει ακόμη πιο αποφασισμένη να τη βρεις και ακόμη πιο αποφασισμένη να τη διεκδικήσεις κάτι που σε κάνει να δείχνεις περισσότερο απελπισμένη.
Έτσι προσπαθείς ακόμη πιο πολύ και σου ξεφεύγει ακόμη γρηγορότερα.
Ο φαύλος κύκλος δεν έχει τέλος. Γίνεσαι πικρόχολη και γκρινιάρα, τα βάζεις με την τύχη σου, τα βάζεις με το κοινωνικό στάτους που άλλες διαθέτουν και εσύ ενδεχομένως όχι. Η ζωή σου θα είναι ελλιπής μέχρι να βρεις τον ένα και ξεχωριστό, και όσο πιο απεγνωσμένα τον αναζητάς, τόσο επιμένει να σου ξεφεύγει.
Το πρόβλημα είναι ότι έπεσες στην παγίδα: σε έχει πιάσει απόγνωση και αυτό φαίνεται…
Το να δείχνεις τόσο απελπισμένη δεν είναι καθόλου, μα καθόλου ελκυστικό. Για την ακρίβεια είναι το εντελώς αντίθετο του ελκυστικού. Είναι σχεδόν αποκρουστικό. Κάνει τις φίλες σου και ακόμη περισσότερο τους πιθανούς ερωτικούς σου συντρόφους, να αποκτούν τάσεις φυγής.
Πώς κατέληξες να δείχνεις απελπισμένη;
Το αίσθημα αυτό πηγάζει από μία βαθιά ανάγκη για ασφάλεια, αγάπη, αποδοχή και επιβεβαίωση από τους άλλους. Έχει να κάνει με τη μετάθεση του κέντρου βάρους του ελέγχου της ζωής μας σε εξωτερικούς παράγοντες με τα περιοριστικά μας πιστεύω που αυτοτροφοδοτούνται και γιγαντώνονται.
Έχει να κάνει με το ότι κάποιες φορές οι άνθρωποι καθορίζουν την αξία τους, ανάλογα με τις σχέσεις που κάνουν και με το κατά πόσο ο περίγυρός τους, τους αποδέχεται.
Οι άνθρωποι με τέτοια αισθήματα, συχνά μιλάνε για μία σχέση, η οποία θα τους συμπληρώνει. Το άλλο τους μισό και τα τοιαύτα. Εκείνο που αναζητούν είναι η επιβεβαίωση, επειδή δεν πιστεύουν αρκετά στον εαυτό τους. Το άλλο τους μισό θα τους ολοκληρώσει, ακριβώς επειδή, ως άτομα, είναι ανολοκλήρωτοι και ελλιπείς.
α) Χαμηλή Αυτοεκτίμηση
Δύο είναι οι λόγοι που οδηγούν αρκετές γυναίκες σε τέτοιες συμπεριφορές. Συμβαίνει όταν πάσχουν από χαμηλή αυτοεκτίμηση και όταν έχουν μεταθέσει το κέντρο ελέγχου της ζωής τους σε εξωτερικούς παράγοντες, στα γούστα των ανθρώπων που τους περιβάλλουν, για παράδειγμα.
Πιστεύουν ακράδαντα, ότι δεν έχουν άλλη αξία πέρα από αυτή που τους δίνει η προτίμηση των άλλων και έτσι την επιζητούν, επιζητούν τον έπαινο, την αποδοχή τους, σε ό,τι κάνουν, διαρκώς. Πιστεύουν ότι είναι ανεπαρκείς οι ίδιες και το πιστεύουν τόσο τυφλά που τους είναι αδύνατον να υποψιαστούν ότι μπορεί να έχουν μέσα τους κάποια καλά στοιχεία.
Ρωτάνε συνέχεια τον σύντροφο τους αν τις αγαπάει, τις φίλες τους αν τις συμπαθούν, τους συνεργάτες τους αν είναι καλές σε ό,τι κάνουν. Χρειάζονται διαρκώς να τους υπενθυμίζει κάποιος άλλος ότι δεν είναι ολότελα άχρηστες.
β) Θεωρείς ότι οι άλλοι είναι πιο σημαντικοί
Ένας άλλος λόγος για τον οποίο μπορεί να αναπτυχθεί μία τέτοια συμπεριφορά εξάρτησης, είναι όταν μια γυναίκα σπουδαιολογεί υπερβολικά τη γνώμη των άλλων. Όταν σπουδαιολογεί υπερβολικά τους άλλους γενικά. Είτε είναι εραστές, είτε είναι συνεργάτες, είτε απλώς συγγενείς ή φίλοι. Γιατί όμως να σπουδαιολογήσεις κάποιον υπερβολικά;
Σημαίνει ότι για σένα είναι σημαντικότερος από ότι για οποιονδήποτε άλλον; Έχεις ανάγκη να τον τοποθετήσεις σε κάποιο βάθρο και να τον λατρεύεις;
Θεοποιώντας όμως ένα πρόσωπο, τον σύντροφο σου, ας πούμε, τοποθετείς αυτόματα τον εαυτό σου στη διαδικασία του ικέτη, του ανθρώπου που υπάρχει για να τον εξυπηρετεί και να τον λατρεύει προκειμένου να κερδίσει την αποδοχή και την εύνοιά της.
Όπως και αν εκδηλώνεται αυτή η απελπισμένη συμπεριφορά, είναι άκρως απωθητική. Είναι κουραστική, δείχνει χαμηλή αυτοεκτίμηση, χαμηλό δείκτη συναισθηματικής νοημοσύνης, αδυναμία να ισορροπήσει κάποια τις συναισθηματικές της ανάγκες και επίσης μία τέτοια συμπεριφορά είναι άκρως τοξική μέσα στις σχέσεις.
Οι γυναίκες που εκδηλώνουν τέτοια συμπεριφορά καταλήγουν να κρέμονται από το λαιμό των συντρόφων τους. Κανείς δεν μπορεί να αναπνεύσει ελεύθερα με έναν άλλο άνθρωπο κρεμασμένο πάνω του. 
Τα σημάδια ότι είσαι Απελπισμένη
Η συμπεριφορά αυτή εκδηλώνεται με διάφορους τρόπους. Κάποια συμπτώματα είναι τόσο ύπουλα που αργεί κανείς να τα διαγνώσει.
Το πιο άμεσα αναγνωρίσιμο σύμπτωμα είναι όταν ο ενας σύντροφός δεν αντέχει λεπτό μακριά από τον άλλο. Μπορεί να μην καταφέρνει να είναι διαρκώς πλάι του αλλά θα προσπαθήσει να διατηρήσει επαφή, μέσω μηνυμάτων, τηλεφώνων και τα λοιπά.
Αν αργήσεις να λάβει απάντηση, θα τον πιάσει μαύρος τρόμος και γενικώς, το πιο αναγνωρίσιμο σύμπτωμα είναι αυτό που λέμε κολλιτσίδα.
Ακόμη και οι γυναίκες που εκδηλώνουν τέτοια συμπεριφορά, δεν το καταλαβαίνουν καμιά φορά. Δεν καταλαβαίνουν πόσο απελπισμένες και ενοχλητικές μπορεί να δείχνουν. Εκείνο που αισθάνονται είναι ότι απλώς επιδεικνύουν το πάθος, την αγάπη τους, την τρυφερότητά τους. Δεν αντιλαμβάνονται ότι γίνονται εμμονικές και κτητικές.
Ομοίως, μια απελπισμένη γυναίκα θα θέλει να ωθήσει τη σχέση στο σοβαρότερο δυνατό στάδιο δέσμευσης πριν προφτάσει καλά –καλά να βγει δεύτερο ραντεβού. Είναι γεμάτη ανασφάλειες και φοβίες μήπως ο «καλός» της βρει μια καλύτερη «καλή» και τον εγκαταλείψει, οπότε προσπαθεί να τον επισημοποιήσει όσο το δυνατόν πιο γρήγορα και όσο το δυνατόν πιο δεσμευτικά.
Ένα άλλο σύμπτωμα της συμπεριφοράς αυτής, είναι όταν κάποια αισθάνεται διαρκώς την ανάγκη για επιβεβαίωση. Όταν τέτοιοι άνθρωποι εισέρχονται σε μία σχέση, έχουν διαρκώς το φόβο ότι τα πάντα θα καταρρεύσουν από στιγμή σε στιγμή. Έτσι επιζητούν διαρκώς επιβεβαίωση, αποδείξεις της αγάπης του άλλου, δείγματα της αφοσίωσής του.
Όταν δεν τα λαμβάνουν αυτά με τη συχνότητα που θα ήθελαν (δηλαδή, ανελλιπώς) διακατέχονται από την αβάσιμη πεποίθηση ότι η σχέση τους πάει κατά διαόλου. Δεν μπορούν να πιστέψουν ότι ο σύντροφός τους, τους αγαπά.
Δεν μπορούν να πιστέψουν ότι ο σύντροφός τους επιθυμεί τη σχέση όσο και κείνες. Θέλουν συνεχώς να ακούνε ότι όλα πάνε καλά, ότι δεν τους έχουν θυμώσει, ότι τους αγαπούν και ότι τους αγαπούν και ότι πάνω από όλα, τους αγαπούν.
Για να γίνεις Γυναίκα Αξίας με πίστη στον εαυτό σου, δες εδώ
Βρίσκοντας τις ισορροπίες
Αν θέλεις να πάψεις να συμπεριφέρεσαι σαν απελπισμένη μέσα σε μία σχέση, ή γενικότερα στις σχέσεις σου με τους ανθρώπους, πρέπει να ξαναβρείς τις ισορροπίες σου. Η ισορροπία είναι μία από τις σημαντικότερες ποιότητες στη ζωή μας.
Μια γυναίκα με την απεγνωσμένη συμπεριφορά που μόλις περιγράψαμε, δεν είναι διόλου ελκυστική, αλλά εξίσου αντιπαθής, μπορεί να γίνει και εκείνη που έχει φτάσει στο άλλο άκρο, η γυναίκα δηλαδή που είναι τόσο εγωκεντρική, τόσο σολιψιστής και τόσο απορροφημένή από το Εγώ του που πρακτικά δε δίνει δεκάρα για το τί σκέφτονται και τί νιώθουν οι άλλοι.
Ο υπέρμετρος εγωκεντρισμός οδηγεί στο ναρκισσισμό. Δεν είναι κακό να επιζητάς την επιβεβαίωση από τους ανθρώπους που εκτιμάς. Κακό είναι να κρεμιέσαι πάνω τους για να την εισπράξεις και να παθαίνεις κρίσεις πανικού όταν αυτό δε συμβαίνει. Όπως και κακό είναι να είσαι ολότελα αδιάφορος για το περίγυρό σου.
Το να διορθώσεις θεματάκια αυτοεκτίμησης, είναι δύσκολη και χρονοβόρα διαδικασία. Χρειάζεται συνεχής προσπάθεια, καθώς πολλά τέτοια θέματα πηγάζουν από λάθος μοτίβα σκέψης και από λάθος πληροφορίες που λαμβάνουμε συνέχεια και που, κατά συνέπεια, πρέπει διαρκώς να επεξεργαζόμαστε και να φιλτράρουμε.
Αν σε έχουν γαλουχήσει με την πεποίθηση ότι οι άνδρες είναι όλοι «γουρούνια» χρειάζεται να παλέψεις πολύ για να αποτινάξεις από πάνω σου αυτές τις στραβές ιδεοληψίες. Έχουμε, γενικά, οι άνθρωποι την τάση να υποθέτουμε ότι τα συναισθήματά μας συνεπάγονται γεγονότα, ας πούμε λέμε: «αισθάνομαι χάλια, άρα είμαι χάλια, ή γουστάρει την άλλη που είναι μοντέλο και τα λοιπά ενώ εγώ δεν είμαι μοντέλο…» και η γκρίνια συνεχίζεται.
Εθιζόμαστε εύκολα στην επιβεβαίωση των άλλων, είναι αλήθεια. Μας λένε ότι είμαστε ωραίες, ότι είμαστε έξυπνες, και θα θέλαμε να το ακούμε συνέχεια.
Όταν παύουμε να το ακούμε απλώς και μόνο επειδή τα γούστα ενός ανθρώπου διαφέρουν από τα γούστα εκείνου που μας επαίνεσε, φοβόμαστε μήπως η εξυπνάδα ή η συμπαθητική μας εμφάνιση έπαψαν αυτοστιγμεί να ισχύουν. Το Εγώ μας τρέφεται με την αξιολόγηση των άλλων και τελικά δεν καταφέρνουμε να αξιολογήσουμε οι ίδιες τους εαυτούς μας.
Πρέπει να μάθουμε, να πάψουμε να περιμένουμε την επιβεβαίωση των γύρω μας. Τέτοιο feedback δεν μας είναι απαραίτητο για να υπάρξουμε. Πρέπει να μάθουμε να κρίνουμε τους εαυτούς μας, όσο πιο αντικειμενικά γίνεται και όσο πιο αποστασιοποιημένα μπορούμε. Να μάθουμε να εξετάζουμε κριτικά τα αρνητικά μοτίβα σκέψης που μας περιορίζουν.
Το να συνειδητοποιήσεις ότι υπάρχουν τέτοιες σκέψεις μέσα σου είναι ένα πρώτο βασικό βήμα. Το δεύτερο είναι να κατανοήσεις πόσο βλαβερές είναι και το βασικότερο βήμα είναι να τις επαναδιευθετήσεις στο νου σου. Να επαναδιευθετήσεις τα μοτίβα της σκέψης σου. Στην ουσία πρέπει να προγραμματίσεις εκ νέου το λογισμικό σου.
Θα σου φανεί δύσκολο στην αρχή και κάπως γελοίο το να προσπαθείς να εστιάσεις σε θετικές σκέψεις και στις θετικές πλευρές του εαυτού σου. Θα σου φανεί σχεδόν αδύνατον να αποτολμήσεις ανοίγματα που μπορεί να οδηγήσουν σε απόρριψη.
Όπως είχε πει κι ένας φιλόσοφος, δεν υπάρχει αρνητικό συναίσθημα που να μην το απολαμβάνουμε. Ακούγεται ίσως παλαβό αλλά οι θετικές διαβεβαιώσεις πιάνουν, τελικά, αν τις επαναλαμβάνουμε συστηματικά.
Ακριβώς όπως και τα αρνητικά μοτίβα που μας έχουν οδηγήσει στην αυτολύπηση και τον αυτοπεριορισμό, έτσι και οι θετικές επιβεβαιώσεις κάνουν την αντίστροφη δουλειά. Η αυτοεκτίμηση ανεβαίνει σταδιακά. Ο εγκέφαλος προγραμματίζεται σε νέα μοτίβα που θα διαγράψουν τα παλιότερα.
Όσο λιγότερο εξαρτάσαι από την επιβεβαίωση των άλλων, τόσο λιγότερο απελπισμένη θα φαίνεσαι –και, τελικά, τόσο περισσότερη επιβεβαίωση θα κερδίσεις.