Έχεις φανταστεί ποτέ, ότι βγαίνεις ραντεβού με ένα θαυμάσιο τύπο και ξαφνικά εκείνος αλλάζει απότομα την συμπεριφορά του; Ή σε έχει αιφνιδιάσει ποτέ το γεγονός ότι ένας άντρας που φαίνεται να του αρέσεις πάρα πολύ, απλώς εξαφανίστηκε; Και εσύ μένεις με ένα «Γιατί;».
(Μερικές φορές ξανά εμφανίζεται σαν να μην έχει συμβεί τίποτα και επικοινωνεί άνετος μαζί σου, αλλά αυτό είναι μία άλλη ιστορία που θα εξηγήσουμε στο μέλλον.)
Ποια είναι η εξήγηση για αυτές τις καταστάσεις; Έκανες κάτι πραγματικά άσχημο στην συνάντηση σας και εξαφανίστηκε; Μήπως ήσουν περίεργη και αμήχανη; Ίσως τελικά γνώρισε κάποια άλλη. Ίσως είναι νάρκισσος και τελικά δεν ενδιαφερόταν ποτέ πραγματικά.
Όλες αυτές οι ερωτήσεις είναι άκρως ενοχλητικές και πονάνε στην σκέψη. Επιπλέον σε φέρουν σε σημείο να στροβιλίζεις ξανά και ξανά τα πάντα στο μυαλό σου ώστε να καταλάβεις αν σου ξέφυγε κάποιο σημάδι. Στο τέλος, απλώς δεν μπορείς να το εξηγήσεις λογικά, οπότε σταματάς σιγά-σιγά να εμπιστεύεσαι τους ανθρώπους.
Γενικά, οι συμβουλές για αυτό το ζήτημα έχουν ως εξής:
– Όταν κάποιος συνειδητοποιεί ότι δεν είναι ικανός να σε ευχαριστήσει και να καλύψει τις ανάγκες σου, πολλές φορές επιλέγει τον εύκολο δρόμο και εξαφανίζεται. Δικαιολογεί, συνήθως, την δική του αδυναμία ανάληψης ευθυνών, με την αποφυγή του να σε στεναχωρήσει. Ένας πραγματικός ιππότης… Έτσι δεν είναι;
– Πολλές φορές αυτοί οι άνθρωποι δυσκολεύονται με την δέσμευση, οπότε, κάθε φορά που βλέπουν τους εαυτούς τους να πλησιάζουν προς αυτήν, το βάζουν στα πόδια. Είναι σα να κάνουν ένα δρομολόγιο με το τραίνο, και να συνειδητοποιούν τελευταία στιγμή ότι το τραίνο καταλήγει κάπου, όπου ποτέ δεν συμφώνησαν να πάνε. Οπότε, κάνουν αναστροφή.
Αυτή η λίστα μπορεί να συνεχίσει για πάντα…
Οι άνθρωποι είναι πολύπλοκοι
Όλο αυτό το ζήτημα με απασχολούσε και τριγύριζε στο μυαλό μου τις τελευταίες μέρες. Κάποια στιγμή, κατάλαβα τι ήταν αυτό που με προβλημάτιζε.
Πώς γίνεται η εναλλαγή στην συμπεριφορά κάποιου να είναι τόσο έντονη και απότομη, την στιγμή που δεν έγινε κάτι κακό και που κατά 99% δεν είναι διπολικός;
Θέλω να μοιραστώ μαζί σου την άποψη μου περί αυτής της περίεργης «σχισματικής» συμπεριφοράς και πώς αυτή συνδέεται με το φλερτ και τα ραντεβού.
Κανένας άνθρωπος δεν έχει μόνο μία πλευρά στον χαρακτήρα του. Έχει πολλές… Όσο περνάει ο καιρός και γνωρίζεις καλύτερα κάποιον, την στιγμή που εσένα σου φαίνεται ότι αλλάζει, εκείνος στην πραγματικότητα απλώς ξεδιπλώνει και άλλα στοιχεία του χαρακτήρα του.
Σε αυτό το «χάρτη» λοιπόν μπορεί να υπάρχουν στοιχεία τα οποία δεν είναι απολύτως κατανοητά σε εσένα επειδή δεν έχουν συνοχή με άλλα, οπότε αρχίζεις να διακρίνεις μία έλλειψη σαφήνειας στα κίνητρα του.
Φυσικά, το ιδανικό είναι να βρίσκεσαι με άτομα που έχουν επίγνωση του εαυτού τους και έτσι μπορούν να είναι, μέχρι έναν ικανοποιητικό βαθμό, συνεπείς και απέναντί σου.
Για να μην εξαφανίζεται αυτός που σου αρέσει μετά το ραντεβού, δες εδώ.
Τα κενά που γεμίζουμε στον άλλο για να τον κατανοήσουμε
Αυτό που προκαλεί την μεγαλύτερη απογοήτευση είναι όταν πιστεύεις ότι όλο αυτό το profile του γοητευτικού και εντυπωσιακού τύπου που σε ξεμυάλισε από το πρώτο ραντεβού και μετά εξαφανίστηκε, θα συνεχιστεί για πάντα.
Γιατί το πιστεύεις αυτό; Επειδή είναι τρομερά επιβεβαιωτικό και συναρπαστικό για εσένα!
Είναι στην ανθρώπινη φύση να παίρνει την πρώτη εντύπωση που δημιουργεί για κάποιον και να την «στολίζει» με πραγματάκια ώστε να γεμίσει τα κενά του χαρακτήρα που δεν έχει γνωρίσει ακόμα.
Μετά όμως, μόλις αυτός ο κάποιος εξαφανιστεί, νιώθεις εξαπατημένη γιατί η εικόνα που είχες φτιάξει για το συγκεκριμένο άτομο διαλύεται (συγχρόνως με την εξαφάνιση του). Τότε είναι που απογοητεύεσαι.
Οι φίλοι σου, σε συμβουλεύουν να μην έχεις υψηλές προσδοκίες, αλλά είναι πραγματικά πολύ δύσκολο όταν κάποιος σε έχει ξεμυαλίσει με αυτό τον τρόπο. Είναι λες και είσαι ξανά 18 χρονών, στην εφηβεία.
Το ερώτημα του γιατί κάποιος εξαφανίστηκε έχει να κάνει με αυτό που όλοι ξέρουμε: μακροπρόθεσμα είμαστε καλύτερα μαζί με κάποιον προσγειωμένο και συνεπή.
Αυτός ο οποίος είναι ασυνεπής, τις περισσότερες φορές είναι πολύ ερωτικός.
Ορίστε. Το είπα.
Κλισέ του στυλ «Ποιος ξέρει τι θα γίνει μετά», «Πότε άραγε θα τον ξαναδώ» κτλ. είναι τα πράγματα πάνω στα οποία έχουν στηθεί οι περισσότερες ρομαντικές ταινίες του Hollywood.
Όταν κάποιος σου συμπεριφέρεται με αυτό τον τρόπο, είναι σαν να πυροδοτεί τις αισθήσεις σου σε τέτοιο σημείο που νιώθεις πιο ζωντανή από ποτέ. Όλη αυτή η εμπειρία λοιπόν, είναι εθιστική και απίστευτα σέξι.
Πιστεύω ότι τελικά, θέλουμε και τα δύο στυλ. Θέλουμε τον σταθερό και συνεπή μαζί με τον συναρπαστικό και περιπετειώδη. Όλα μαζί την ίδια στιγμή.
Όταν κάποιος κάνει τα πάντα για να σε διεκδικήσει είναι απίστευτα επιβεβαιωτικό (ειδικά στην αρχή). Σου προκαλεί όλη αυτή την έξαψη και ανατριχίλα που σου δίνει την εντύπωση ότι θα κρατήσει μία ζωή.
Παρόλα αυτά, αυτού του είδους η ρομαντική ένταση δεν μπορεί να διατηρηθεί. Σκέψου ότι είναι σα να περιμένεις από τον εαυτό σου να είναι μόνιμα χαρούμενος. Δεν γίνεται αυτό. Τα συναισθήματα έρχονται κατά κύματα. Για κάποιο τρελό λόγο, έχουμε την απαίτηση από τους γύρω μας να είναι συναισθηματικά συνεπείς απέναντί μας την ίδια στιγμή που εμείς οι ίδιοι δεν μπορούμε να είμαστε στους εαυτούς μας.
Μάθε τον εαυτό σου, ώστε να καταλάβεις γιατί εξαφανίστηκε
Οπότε ποιος είναι ο σωστός τρόπος να προσεγγίσεις το ζήτημα; Πρώτα από όλα πρέπει να παρατηρήσεις τον χαρακτήρα σου όσο καλύτερα μπορείς.
Είσαι εσωστρεφής ή εξωστρεφής;
Ντροπαλή η σέξι;
Συνεσταλμένη ή παιχνιδιάρα;
Ή μήπως είσαι όλα τα παραπάνω; Όταν σταματάμε να περιμένουμε την απόλυτη συνέπεια από τους εαυτούς μας ή από τους άλλους, γίνεται πιο εύκολο το να μην αποσυντονιζόμαστε από την υποχώρηση κάποιου.
Πλέον, το ξέρεις και το περιμένεις. Για κάθε ταλάντωση προς τα πάνω, υπάρχει και μία προς τα κάτω.
Όταν δεν παίρνεις την εξαφάνιση κάποιου προσωπικά, ως προσβολή προς το πρόσωπο σου, είναι πιο εύκολο για εσένα να μάθεις για πιο λόγο εξαφανίστηκε. Απλά μπορείς να ρωτήσεις με περιέργεια και όχι με κριτική.
Για παράδειγμα, αντί να πεις «Γιατί εξαφανίστηκες;» ή «Από ότι κατάλαβα δεν ξέρεις τι θα πει σεβασμός» κ.ο.κ. μπορείς να πεις κάτι του τύπου «Γεια, δεν έχουμε μιλήσει εδώ και καιρό και ήθελα να δω πώς είσαι.» ή «Υπήρχε μία μικρή διακοπή στην επικοινωνία μας, πώς είσαι;».
Με αυτό τον τρόπο φέρνεις αντιμέτωπη την ασυνέπεια του με την δική σου σταθερότητα. Έτσι, ίσως τον ωθήσεις να μιλήσει λίγο περισσότερο για τον χαρακτήρα του και για αυτό του το κομμάτι που είναι ευάλωτο ή θέλει περισσότερο χώρο. Φυσικά, η ύπαρξη αυτού του κομματιού δεν σημαίνει ότι δεν του αρέσεις. Απλά ότι δυσκολεύεται.
Αφού επικοινωνήσεις μαζί του, ελπίζεις ότι θα έχει λύσει τα θεματάκια του και θα μπορεί να σταθεί απέναντι σου με σεβασμό. Αυτό που σίγουρα δεν θέλεις, είναι να σου απαντήσει με ένα θολό, γενικό μήνυμα.
Κανένα από τα δύο ενδεχόμενα δεν είναι κακό. Εσύ του δίνεις την ευκαιρία να σου δείξει ποιος είναι, έστω και λίγο. Αν την πάρει έχει καλώς. Αν όχι, προχωράς στον επόμενο. Δεν υπάρχει λόγος να προσπαθήσεις για μία σχέση με έναν τόσο ασταθή άνθρωπο.
Είναι στο χέρι σου να καθορίσεις πόσο αποφασιστικά θα κλείσεις αυτή την πόρτα και θα ασχοληθείς με κάποιον που θα θέλει να γνωριστείτε πραγματικά, στο ίδιο επίπεδο.
Πάντα να θυμάσαι ότι όσο πιο δυνατή και συνειδητοποιημένη είσαι για τον εαυτό σου, τόσο πιο ξεκάθαρο θα σου είναι να διαχειριστείς την είσοδο πολύπλοκων ζητημάτων άλλων ανθρώπων, στην ζωή σου.